Gorąco polecam. Film ciepły i kojący, chociaż nie pozbawiony trudnych pytań. Taki do uśmiechnięcia się przez łzy.
Czy i w co jeszcze wierzymy? Jakie stereotypy uparcie nosimy w sobie? Na ile bieg zdarzeń zmienia nas, na ile powstrzymuje przed zmianą? Jeśli nie będziesz zainteresowany (-a), film nie zmusi Cię prawdopodobnie do zadania sobie tych pytań. Nie ma tu bowiem mowy o gruntownym "studium" tematu, nie ma przytłaczającej powagi. Zamiast tego, świetna gra młodszej córki państwa Sullivan oraz do bólu prawdziwe oblicze pełnego sprzeczności miasta, w którym umyślili sobie żyć, a z którego przy okazji pozdrawiam Kraków i Krakowian serdecznie.